Głuszce

O świcie, kiedy głuszce na swym toku
wiedzione żądzą i cnym obyczajem
skrzydłami pleszczą i z radością w oku
parzą się chciwie i hołubią wzajem

Dzielić chcę z tobą, pani moja miła
to, co kochankom jest świętem wesołem
wiedz, że to miłość te igry stworzyła
i oto, czemu jesteśmy tu społem
wiedz, że to miłość te igry stworzyła
i oto, czemu jesteśmy tu społem

Co więcej, kiedy boleść na mnie spadnie
z rąk losu, gdy ów na mnie się pogniewa
me wdzięczne oko rozproszy ją snadnie
tak jako wiater mglisty dym rozwiewa

Takoż nie stracę ziarna, co go sieję
w mej roli, którą w pacht od Boga wziąłem
wnet owoc luby z niej mi się zaśmieje
i oto czemu jesteśmy tu społem
i oto czemu jesteśmy tu społem

Księżniczko, usłysz, coć rzeknę w tej dobie
iż sercem całem w twej wierze spocząłem
tegoż nadziewam się pani po Tobie
i oto, czemu jesteśmy tu społem
tegoż nadziewam się pani po Tobie
i oto, czemu jesteśmy tu społem