Rossie z Łodzi

Stara miłość ma wina smak
Romans Łódź huczała Expres grzmiał
Rossie gwiazda hotelu Grand
On Ksawery na Piotrowskiej grał

Tę naszą Rossie, Rossie, słodką Rossie
Każdy poznać chciał
To była z Łodzi Rossie, śliczna Rossie
Każdy chciał, Ksawery miał

Ile miał jej w prezentach słał
życie oddałby za jedną noc
Zaczął pić, potem stracił job
Nawet nie mógł wybełkotać stop!

Tak kochał Rossie, Rossie, słodką Rossie
Co każdy chciał ją mieć
To była Rossie, Rossie, Śliczna Rossie
Lecz jego już nie mogła znieść

Wypił setek już chyba z pięć
Rossie w towarzystwie pana w drzwiach
Jadę – rzekła – do Moulin Rouge
Angaż, Paryż, ciao, au revoir

Tak rzekła z Łodzi Rossie, słodka Rossie
Nie stać Was panowie jest
Na z Łodzi Rossie, Rossie, śliczną Rossie
On był wierny, ona nie
To z Łodzi Rossi, Rossie, słodka Rossie
(Rossie! A jak nie ty, to kto mnie będzie chciał?)
Każdy ją poznać chciał
(Nie zostawiaj mnie!)
Tę naszą z Łodzi Rossie, śliczną Rossie
(Rossie, ja też jestem z Łodzi! Rossie!)
A ona ciao, au revoir
(Nie! Nie!)
Cudowna Rossie, Rossie, słodka Rossie
Dlaczego porzucasz Grand?
Ach! Zostań w Łodzi Rossie, śliczna Rossie!
Paryż nie jest tego wart!