Zagadki

Podawać piłkę – rzecz to gasza
a żeńska – chwytać ją do siatki
ot, cała słuszność, nasza, wasza
takie miłości są
takie miłości są
takie miłości są
takie miłości są zagadki

Wiary w tych igrach ty nie pytaj
choćby sto razy ją poprzysiąc
i słówko stare pilnie czytaj
za jedną rozkosz bólów tysiąc

I słówko stare pilnie czytaj
za jedną rozkosz bólów tysiąc
miłujcie tedy, ile chcecie

Miłujcie tedy, ile chcecie
weselcie się i trząście zdrowo
gdzie potrza, i tak dopłyniecie
nie ma ta nad czem robić głową
miłości dur, ogłupia ludzi
Salomon przez nią wszedł w pogany
najmędrszy bodaj się spaskudzi
szczęśliw, kto nie zna, co te rany

Szczęśliw, kto nie zna, co te rany
szczęśliw, kto nie zna, co te rany

Orfeusz, wdzięczny mistrz na fletni
chcąc folgę dać miłosnej męce
omal nie zginął co najszpetniej
w Cerbera srogiej psiej paszczęce

Król Dawid, prorok w świecie rzadki
bojaźni bożej zzuł kajdany
widząc gładziuchne dwa pośladki
szczęśliw, kto nie zna, co te rany

Szczęśliw, kto nie zna, co te rany
szczęśliw, kto nie zna, co te rany

Lecz iżby przez to żaczek młody
dzierlatki młode miał ostawić
nie, choćby go, łbem do wody
jak czarownika miano spławić
słodsze mu niż zbawienie własne
wierzy im li obłąkany
czarne brwi mają czy też jasne
szczęśliw, kto nie zna, co te rany

Szczęśliw, kto nie zna, co te rany
szczęśliw, kto nie zna, co te rany
szczęśliw, kto nie zna, co te rany
szczęśliw, kto nie zna!